ΡΕΠΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

Η εικονα-ηχος-video-κειμενο ενδεχεται να υποκειται σε πνευματικα δικαιωματα.

 

Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής συνθέτης και μουσικός Αντώνης Ρεπάνης που υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα του κλασικού λαϊκού τραγουδιού.
Είχε γεννηθεί στις 14 Αυγούστου 1933 στο Περιστέρι.

Στην δεκαετία του ’60 καθιερώθηκε σαν δεξιοτέχνης κιθαρίστας και ερμηνευτής τραγουδώντας σε πρώτη εκτέλεση συνθέσεις των Βασιλη Βασιλειαδη Βασιλη Τσιτσάνη,Αποστολου Καλδάρα, Μανώλη Χιώτη,Θεοδωρου Δερβενιώτη, Μπαμπη Μπακάλη,Γιαννης Παπαιωανου Γρηγορη Μπιθικωτση Στελιου Μακρυδακη Ιωαννη Καραμπεσινη Βασιλη Καραπατακη κ.ά. που έμειναν διαχρονικές: Γιατί γλυκιά μου κλαις, Ανεβαίνω σκαλοπάτια, Όλος ο κόσμος με μισεί, Σήκω κοπέλα μου, Στο σταυροδρόμι κ.ά.
Διαθέτοντας εξαιρετικό φωνητικό χάρισμα συμμετείχε δυναμικά στις θρυλικές επανεγγραφές σε δίσκους 45 στροφών παλαιότερων κλασικών κομματιών που έγιναν για λογαριασμό της Columbia υπό την εποπτεία των Βασιλη Τσιτσάνη και Μανωλη Χιώτη και που η πληρότητα τους σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά ακόμη και τις πρωτότυπες.
Στα μισά του ’60 και μέχρι τα μισά του ’70 πέρασε παράλληλα και στο χώρο της σύνθεσης -εκπέμποντας ένα ισχυρό προσωπικό και ιδιαίτερο σήμα- δημιουργώντας αθάνατες επιτυχίες που όλοι αγαπήσαμε με τις φωνές οπως των Στρατου Διονυσίου, Πανου Γαβαλά Λευτερη Μυτηλιναιου (Χτες το βράδυ στην ταβέρνα, Παλιατζής, Αγάπη μου επικίνδυνη, Τ’ αγκάθια της καρδιάς του, Που να γυρνάς-που να γυρνάς, Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο) αλλά και με τον ίδιο μπροστά στο μικρόφωνο (Η διπρόσωπη, Δυο γυναίκες-δυο αγάπες.


Είναι η σκέψη μου τρελή, Ανοίχτε πόρτες τ’ ουρανού). Συνέχισε σε ανάλογους ρυθμούς και στα χρόνια του ’80 προσφέροντας στους Ριτα Σακελλαρίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Γιωργο Μαργαρίτη κ.ά. δυνατά σουξέ (Μα τι λέω, Είσαι το κάτι άλλο, Πωλούνται όνειρα, Θυσιάστηκα) ενώ ανάλογη περίπου μοίρα είχαν και οι συνεργασίες του με τους Λευτερη Μυτιληναίο, Μαιρη Μαράντη, Αντωνη Καλλογιάννη, Λεωνιδα Βελή, Δημητρη Κοντολάζο, Νικο Νομικό Γιαννη Ντουνια Γιωργο Νταλαρα κ.ά. (Ποια είσαι εσύ, Παράνομος δεσμός, Σ’ αγαπάει βρε κουτό).
Μαχητής του πάλκου και δεξιοτέχνης κιθαρίστας ακι του μπαγλαμα αλλα και στο μπουζουκι , έχοντας περάσει απ’ όλα τα μαγαζιά-πανεπιστήμια (Τριάνα, Φαληρικόν, Τζίμης ο Χοντρός, Περιβόλας) στο πλευρό όλων των μεγάλων, ενώ για 20 χρόνια είχε μετατρέψει την «Αστροφεγγιά» στα Κάτω Πατήσια σε δικό του στέκι όπου παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα στους πιστούς που συρρέουν για να τον απολαύσουν.Μεχρι τα τελευταια του χρονια εδωνε την μαχη στο παλκο για το καλο και γνησιο λαικο τραγουδι που υπηρετησε τοσα χρονια στα μαγαζια αλλα και στα στουντιο επισεις αξεχαστα θα ειναι και τα σεγοντα του στην δισκογραφια σε πολλους τραγουδιστες οπως στον Στελιο Καζαντζιδη που του εκανε πολλα σεγοντα..Επισης να πουμε οτι προερχοντας απο μουσικη οικογενεια οπου ο Αδελφος του που επαιζε και αυτος μπουζουκι και ειχε νυχτερινα μαγαζια και ητανε συζυγος της στιχουργου Ελενης Λιακου..Ο Αντωνης Ρεπανης ειχε δουλεψει και στα μαγαζια του αδελφου του Μαζι με τον Πανο Γαβαλα Χρηστακη Σωτηρια Μπελλου..Εχει συνεργαστη με ολους τους συνθετες εκεινης της περιοδου και τραγουδιστες Καιτη Γκρευ Πολυ Πανου Χαρουλα Λαμπρακη Φουλη Δημητριου Ρια Κουρτη Βουλα Γκικα Γιωτα Λυδια Μαριννελα Αννα Μπελλα. .Και με τους στιχουργους Ευτυχια Παπαγιανοπουλου Κωστα Βιρβο Χρηστο Κολοκοτρωνη Μιχαλη Τουτουμτζη Δημητρη Γκουτη Παναγιωτη Καμηλιερηκ.α..Ο Αντωνης Ρεπανης ητανε ενα μεγαλο κεφαλαιο για το λαικο μας ταργουδι που δυστυχως περασε απαρατηρητο και κατα την γνωμη μου δεν πηρε το βαθρο που του αξιζε αλλα ολοι εμεις του λαικου τραγουδιου παντα τον ειχαμε στην κορυφη ψηλα γιατι τα τραγουδια που τραγουδισε και εγραψε παιζοντε μεχρι σημερα σε ολα τα νυχτερινα κεντρα σαν να ειναι σημερινα σουξε και δεν θα ξεχαστουνε ποτε…Ητανε απο τους τελευταιους μεγαλους που δυστυχως δεν θα εινβαι πια κοντα μας αλλα θα τον θυμομαστε παντα και θα τραγουδαμε τα τραγουδια του….
Φίλε που τα πίνεις μόνος
έλα κάτσε να τα πιούμε
μας ενώνει ο ίδιος πόνος
κι έχουμε πολλά να πούμε

Δυο γυναίκες, δυο αγάπες
ήτανε το πάθος μας
δυο γυναίκες τόσο σκάρτες
ήτανε το λάθος μας

Φίλε το στερνό ποτήρι
ας το πιούμε στην υγειά τους
άλλο δάκρυ δεν αξίζει
για την άπονη καρδιά τους

Δυο γυναίκες, δυο αγάπες
ήτανε το πάθος μας
δυο γυναίκες τόσο σκάρτες
ήτανε το λάθος μας…